Other languages

Other languages

Other languages

ШАМБАЛАНЫ ІЗДЕГЕН АҚЫН

Ақын болашақ ұрпаққа аманат өсиет қалдырады.Иә,адамзат өркениетінің болашақ дамуы, ғылым мен медицинаның шарықтап өркендеуі  ажалға да ем, ауруға да шипа  табатыны сөзсіз. Ұлы дала философы  Қорқыт ата аңсаған ажалға  дауа түбінде бір табылатынына қапысыз иланасың.  Әсіресе Гомбожавын Мэнд-ооёо жыры оқырманның  үміт отын маздата түседі.
Айтпақшы, қарлығаш адам баласына өлместің суын аузына құйып тасып жүргенде сол судың дәмін  әулие құстың өзі де тата алмапты. Содан бері ол да өлімге душар болған. Сағымды сар даладаның жол жиегінде алдыңнан кескестеп ұшатын осы құс әлі де өлмес суын іздеп, адам баласының қимас досына айналған. «Қарлығаштай қанатымен су сепкен» деген аяулы сөз естіген жанның  жүрегін дір еткізетінін содан-ау.
 
Бұл өмір мәңгі емес, мен де ұзамай кетемін
Алтын қарлығаштың аңызы ұрпақтарыммен қалады!
Ертегі аяқталған тұста мәңгілік суын тауып ап
Мәңгі жасайтын заманда келер, адамдар!
Армандар жасайтын даламның алтын қарлығашына,
Сол суды алдымен ішкізіңдер, сендерге айтар аманат.
Other languages

Les grues – Ballade

CHAQUE PRINTEMPS, à tire d’aile
Reviennent les grues cendrées
Dans un froissement de plumes bleutées
Les voilà qui, de tous côtés, se posent
On dit des oiseaux migrateurs qu’ils n’ont pas de demeure
L’observation dément le proverbe
Poussées par leur destinée Les grues reviennent toujours à leur pays natalCHAQUE PRINTEMPS, à tire d’aile
Reviennent les grues cendrées
Dans un froissement de plumes bleutées
Les voilà qui, de tous côtés, se posent
On dit des oiseaux migrateurs qu’ils n’ont pas de demeure
L’observation dément le proverbe
Poussées par leur destinée
Les grues reviennent toujours à leur pays natal
Other languages

Some poems in Italian

tradotte in italiano da Damiano Abeni e Moira Egan

GOMBOJAV  MEND-OOYO

COME VA IL MONDO                    [The Way of the World]
 
 
Partiamo sui nostri cavalli, e le allodole dell’alba sono con noi.
Torniamo a legare gli stalloni a sera con le gazze spavalde.
Da cento e cent’anni conciamo le pelli, tagliamo tronchi, forgiamo spade.
La candela si spegne e riaccende e la generazione che segue ripete la storia.
 
Il fiume scorre torbido, poi limpido di nuovo.
Il falò si spegne e poi si riaccende lungo la riva dei fiumi,
le pietre della terra si consumano all’andare e venire di ciascun anno,
e le cose umane si spengono, polvere di giorni normali.
 
Partiamo sui nostri cavalli nel trionfo del mattino.
Torniamo a legare gli stalloni nella spossatezza della sera.
Da millenni affiliamo spade, scaviamo tombe, accendiamo candele ai morti.
E l’indomani, come sempre, montiamo a cavallo, riprendiamo il galoppo.
 
Alcuni di noi costruiranno città. Altri, colmi d’odio, le bruceranno.
Nomineranno generali per combattersi l’un l’altro. Solo leggende resteranno.
Così va il mondo, come si forgia una spada,
ma tutto si dimentica davanti a una cena semplice.
 
                                    18 novembre 2008
                                    Prima Luna Nuova di primavera dell’Anno del Topo
 
Other languages

游牧民族的诗歌——柔和的抒情

小时候,东方拂晓,家里人拆开蒙古包,装在驼 车上出发的情景在我的脑海里,到现在记忆犹新。满载的驼车上,坐在干牛粪篓子里的幼儿,在拉车的公驼整齐的步代当中,无数次看到过旭日东升。就这样,我作 为游牧民族的后裔,赶迁移到新的牧场的路途时,第一次体味到生活的情趣和诗歌的格调。到了目的地之后,一对一对的仙鹤,一团雾气,几个较小的岩石,逶迤的 山冈和花草等,一句话说,四周的一切不禁使人有新鲜感。
父亲一边双臂抱着我坐在怀里,一边拉开码头琴时,那婉转动人,缠绵悦耳的乐声之中,大利甘 嘎遐迩文明的名驹——《银合小走马》长鸣奔腾,故乡的群山似乎显得更蔚蓝,溪水潺潺,鸟语花开…渐渐使人感到触景生情,心灵与乐声合一的境界。就这样,在 一边无际的草原上,马头琴的乐声第一次滋润了我诗歌的天分。
Other languages

Ma mélodie de soi

Ma steppe s’écoutait au fil du temps,
Elle attendait quelqu’un qui guette un moment passé.
Quand la lumière et l’ombre se joignirent et se quittèrent
Elle soupirait en douce, impatiente et paisible jusqu’à l’éveil.
Other languages

Tous ces moments de lumière…

La clarté la plus brillante émane des ténèbres seulement.
Et une femme paraît plus belle au crépuscule,
Ses boucles d’oreilles brillent le soir seulement. 
Un haras de selles étincelle la nuit,
La fleur Gumuda s’ouvre le soir.
Other languages

我在靠近你

历尽岁月的跋涉,日月与我相伴
踏上圣贤走过的崎岖不平的蜿蜓小道
攀登高高的山峰,翻越一座座山岗
淌越万千大川
尽管我不知道彼此何时才能想见
但我有一句话想要对你说
Other languages

新的家乡

初夏 头顶上万里晴空
布穀鸟鸣叫声如铃铛
将缠身的杂念抛开脑后
一心一意嚮往淨土仙境
Other languages

诗歌神秘的灵光和自然能源

诗歌是星球的神秘之光。
诗歌是脑力灵光。
诗歌是人类内在宇宙之星体。
诗歌是精神世界的奇迹。
 
从人类常识角度 上,无法谈到诗歌问题。换句话说,科学技术至今所达到的成果无法解释诗歌所保藏的许多神秘的现象。其中之一是诗歌灵光。诗歌里面的灵光是人类诗歌文化的无 穷无尽的宝贵东西。在游牧民族文化宝库里利用诗歌灵光成功地操作过自然现象的例子不少。我看这是值得研讨的问题。

十九世纪末,在蒙古南部戈壁闹了前所未有的大旱灾,地皮乾枯,老百姓和畜群遭受了千辛万苦。这时戈壁着名诗人格勒格巴尔桑创造了名爲“求天下雨”的长诗,来到了“敖包”。当地人民也纷纷闻讯而至。当诗人开始仰天朗诵长诗时,老乡们随声附和地伴唱。顿时,奇迹出现了,空中雷电交作,黑云层层地宾士而来,开始下了瓢泼大雨。这个故事说明诗歌能源无比灵验的同时,还证明诗歌所激发的群衆激情能操作自然现象。
Other languages
TOP