Ақын болашақ ұрпаққа аманат өсиет қалдырады.Иә,адамзат өркениетінің болашақ дамуы, ғылым мен медицинаның шарықтап өркендеуі  ажалға да ем, ауруға да шипа  табатыны сөзсіз. Ұлы дала философы  Қорқыт ата аңсаған ажалға  дауа түбінде бір табылатынына қапысыз иланасың.  Әсіресе Гомбожавын Мэнд-ооёо жыры оқырманның  үміт отын маздата түседі.
Айтпақшы, қарлығаш адам баласына өлместің суын аузына құйып тасып жүргенде сол судың дәмін  әулие құстың өзі де тата алмапты. Содан бері ол да өлімге душар болған. Сағымды сар даладаның жол жиегінде алдыңнан кескестеп ұшатын осы құс әлі де өлмес суын іздеп, адам баласының қимас досына айналған. «Қарлығаштай қанатымен су сепкен» деген аяулы сөз естіген жанның  жүрегін дір еткізетінін содан-ау.
 
Бұл өмір мәңгі емес, мен де ұзамай кетемін
Алтын қарлығаштың аңызы ұрпақтарыммен қалады!
Ертегі аяқталған тұста мәңгілік суын тауып ап
Мәңгі жасайтын заманда келер, адамдар!
Армандар жасайтын даламның алтын қарлығашына,
Сол суды алдымен ішкізіңдер, сендерге айтар аманат.

tradotte in italiano da Damiano Abeni e Moira Egan

GOMBOJAV  MEND-OOYO

COME VA IL MONDO                    [The Way of the World]
 
 
Partiamo sui nostri cavalli, e le allodole dell’alba sono con noi.
Torniamo a legare gli stalloni a sera con le gazze spavalde.
Da cento e cent’anni conciamo le pelli, tagliamo tronchi, forgiamo spade.
La candela si spegne e riaccende e la generazione che segue ripete la storia.
 
Il fiume scorre torbido, poi limpido di nuovo.
Il falò si spegne e poi si riaccende lungo la riva dei fiumi,
le pietre della terra si consumano all’andare e venire di ciascun anno,
e le cose umane si spengono, polvere di giorni normali.
 
Partiamo sui nostri cavalli nel trionfo del mattino.
Torniamo a legare gli stalloni nella spossatezza della sera.
Da millenni affiliamo spade, scaviamo tombe, accendiamo candele ai morti.
E l’indomani, come sempre, montiamo a cavallo, riprendiamo il galoppo.
 
Alcuni di noi costruiranno città. Altri, colmi d’odio, le bruceranno.
Nomineranno generali per combattersi l’un l’altro. Solo leggende resteranno.
Così va il mondo, come si forgia una spada,
ma tutto si dimentica davanti a una cena semplice.
 
                                    18 novembre 2008
                                    Prima Luna Nuova di primavera dell’Anno del Topo

Reser genom tiden, i sällskap med solen och månen,
Längs de knaggliga och vindlade vägarna som övergivits av kloka män,
Klättrar upp och ner för de höga bergen, kullarna,
Vadar över hundratals floder,
Även om jag inte vet när vi kan komma att mötas,
Tänker jag på orden jag tänker säga dig,

Die Zeit mit Sonne und Mond zurücklegend
Der weisen Ahnen schwierigen Weg überwindend
Tausend Berge und Hügel besiegend
Hundert Ströme und Flüsse durchquerend
Unsere Begegnung nicht ahnend
Meine Worte bedenkend
Gehe ich zu dir
 

In diesem Paradies sind meine Ahnen verewigt
Wo die Fata Morgana wie Himmelshäuser erscheint.
Am Rand einsamer Steppe statt meines Vaters
Kommen ein paar Schwalben mir entgegen.
Am Himmel hängenden dichten blauen Nebel
Mit ihren Flügeln zerschneidend begleiten sie mich.

Aus der Stimme gesungenes Lied
Übersteigt die Berge
Und Berge überstiegenes Lied
Umkreist die Erde
 

Das Licht im Dunkeln ist schärfer
Das Mädchen im Dämmern ist hübscher
Des Sattels Verzierung in der Nacht glänzt
Des Ohrrings Steinchen am Abend glitzert

Az őszi hónapokban ráülnek a felhők
Kalapom karimájára. A szomszédos
Csárdában szomorúan koccannak az üvegpoharak
Egy parti alkalmával. A forgó szél magával ragadja
A fák leveleit. Kénytlen vagyok belekapaszkodni
A forgószélbe, hogy elvigyen az égbe.
 

Kedvelt lirai költeményem
 
Mongólia nomád gyermeke vagyok. Kora hajnalban keltünk mindig útra. Gyermekkoromban kosárban szoktam ülni a rakott szekér tetején. Abban köszöntöttem a napfényt, ahogyan a teve léptével egyenlő iramban felkelt. Valószinü, hogy akkor éreztem már jövendőbeli költeményeim ritmusát. Amikor megérkeztünk új táborozási helyünkre, minden, - a kék gémek, a fehér köd apró foszlányai, a sziklatömbök csoportja, a változatos dombok, - mind újdonságként hatott rám.
                             Angolból forditotta : Zsoldos Imre